Nachtbraker

Als iemand mij verteld had dat je ook met een hond gebroken nachten kan hebben, had ik er vast nog een keer extra over nagedacht. Tuurlijk in de eerste week hoort het erbij dat de pup aan de nieuwe omgeving moet wennen en het allemaal een beetje spannend vindt. Maar ik ben nu een jaar verder en daar had ik toch even geen rekening mee gehouden.

Er zijn van die mensen die zeggen: ‘Je mag me áltijd ’s nachts wakker maken voor chocolade of sushi’ of weet ik wat voor onzin. Nou mij niet gezien, mij moet je gewoon lekker laten slapen. Je mag me wakker maken wanneer mijn familie of vrienden in nood zijn of als mijn huis in de fik staat. Maar verder lekker laten slapen. Zonder slaap functioneer ik niet, word ik krenkie, knorrig en krijg ik een heel kort lontje. Je kan je dus voorstellen dat een nachtbraker als hond niet de ideale match is met mij.

En ja, zo gebeurde het de afgelopen nacht dat ik om 2 uur wakker werd door een blafje. Zucht, laat maar even gaan, ze zal heus wel wat hebben gehoord buiten en daarop willen reageren. Helaas er volgden nog enkele blafjes waaruit ik opmaakte dat madam aan de wandel was. Na een check op de camera, ja die heb ik inmiddels ook aangeschaft, zag ik dat ze onrustig voor de deur heen en weer liep. Dat kan maar één ding betekenen, madammeke moet nodig een boodschap doen. Mijn eigen schuld in deze. Ze had bij de laatste ronde geen poepje gedaan, ze had het te druk met een stokje. Had ik dan toch maar even dat extra stukje gelopen. Dus in mijn pyjama, boots, dikke jas, gebreide muts op mijn hoofd, sjaal om en handschoenen aan naar buiten. En ja hoor Troelala moet een poepje doen en een plasje. Mooi dat is opgelost. Nog even 5 minuutjes beneden blijven totdat ze lekker rustig is gaan liggen en hop terug naar mijn bed. Lekker warm worden, me volledig inpakken met mijn dekbed, zodat er geen enkel luchtgaatje meer is en ontspannen om weer in slaap te komen.

Jammer maar helaas na een uur hoor ik weer een blafje. Nou een boodschap hoeft er niet meer te worden gedaan, dus ik grijp naar mijn oordopjes. Ja ja die liggen tegenwoordig binnen handbereik. Niet dat ik daar nou echt mee geholpen ben. Want wie weet hoe je die foamworstjes (ik zou niet weten hoe ik ze anders zou moeten omschrijven) zo in je oor krijgt dat ze én niet uitsteken én blijven zitten mag mij een cursusje oordoppen gebruiken geven. Er staat in de omschrijving dat je de punt van het oordopje tussen je wijsvinger en je duim moet rollen zodat dit een dunner worstje wordt. Nou zover lukt het prima. De volgende stap is met je ene hand je oor wat omhoog en naar achteren trekken en daar gaat het mis. Hoe dan? Ik voel me dan echt een beetje motorisch onhandig. Pak ik mijn rechteroor met mijn rechterhand? Maar dan moet ik met het oordopje een onmogelijke bocht maken waardoor mislukking gegarandeerd is. Op het moment dat ik mijn rechteroor pak met mijn linkerhand, gaat voorlangs mijn gezicht niet helemaal lekker want dan zit mijn hand voor mijn oor en achterlangs mijn hoofd werkt ook niet soepel want dan zit gewoon mijn hoofd in de weg om de juiste beweging te maken. Extra handicap ik probeer dit liggend te doen.

Tegen de tijd dat ik het ontdekt heb hoe het moet, is mijn foamworstje weer terug gevormd naar oorspronkelijke vorm en kan ik weer opnieuw een dun worstje rollen. En dan komt natuurlijk de cruciale handeling het oordopje in de gehooringang plaatsen. Dat lukt dus nooit in 1 keer. Je denkt dat hij goed zit. Houdt de oordop enige tijd op zijn plaats, zodat deze zich terug kan vormen en daarmee je gehoorgang afsluit en zodra je loslaat floept ie er zo weer uit. Na diverse pogingen is het dan enigszins gelukt en doe ik weer een poging om in slaap te komen. Lukt niet, ben te opgefokt door en een blaffende hond, en oordopjes die niet willen blijven zitten, het is opeens ook te licht in mijn kamer en als ramp boven op alles moet ik ook nog plassen, toch die laatste bak thee niet moeten drinken.

Je kan je voorstellen dat er van slapen niet meer veel is gekomen. Ik ben dan maar om 4.30 lekker gaan douchen en heb ontbeten, wat gelezen, wat op mijn telefoon gerommeld en om 6.00 uur ben ik maar een rondje gaan lopen met Gawa. Ik moest mijn best doen om haar te activeren, maar no mercy hop uit je luie stoel en actie, ik wil naar mijn werk ik ben namelijk klaarwakker.

Mocht je nou de gouden tip hebben hoe ik Gawa af kan leren om ’s nachts te activeren en gewoon lekker door te slapen, voel ik mij ten zeerste aanbevolen. En nee bij mij in bed slapen is niet de oplossing die ik zoek. Heb je wel eens gezien wat voor troep er in de vacht van een langharige hond zit?